مشکل بیکاران تحصیل کرده در بنگلادش بدلیل عدم مهارت آموزی رو به افزایش است
آموزش متعارف کشور، قادر به پیوند با اشتغال نیست. به همین دلیل فشار تحصیلکردگان و جوانان بیکار روز به روز بر کشور بیشتر می شود. بیکاری به ویژه در میان افراد دارای تحصیلات عالی زیاد و در نتیجه، ناامیدی در میان این جمعیت، در حال افزایش است. این نگرانی در گزارش های اخیر سازمان های مختلف از جمله "اداره آمار بنگلادش" و "موسسه تحقیقات توسعه بنگلادش" آمده است. در این زمینه کارشناسان می گویند که منابع دولتی و خصوصی با بیکاری جوانان تحصیل کرده هدر می رود. عدم مهارت آموزی، بزرگترین چالش پیش روی تحصیل کرده ها و جویندگان شغل محسوب می شود. اکنون زمان افزایش کیفیت آموزش و ارتباط آن با کاریابی و اشتغال است.
دکتر مصطفی مجری، مدیر "اجرایی موسسه مالی و توسعه فراگیر" می گوید: افزایش بیکاری در میان تحصیل کرده ها و جوانان نگران کننده است. چون کسانی که تحصیل کرده اند هیچ مهارتی برای کاری ندارند و نمی توانند کار پیدا کنند. در صورتی که ۸۵ درصد اشتغال در کشور ما غیر اداری است، آنها کار نهادی و اداری می خواهند. حقوق و مزایا در این مشاغل کم است و در نتیجه تحصیل کرده ها بیکار می مانند. آموزش و تحصیلات کشور متناسب با تقاضای بازار کار نیست. نرخ تقاضای آموزش عالی در حال افزایش است و بنابراین بیکاری در میان تحصیل کرده ها همچنان افزایش خواهد یافت. به همین دلیل است که آموزش باید عملی و مهارت پایه شود. علاوه بر این، اشتغال سازمانی نیز باید افزایش یابد. کسانی که در حال تحصیل هستند هم شخصاً هزینه زیادی می کنند، هم سرمایه گذاری دولتی برای آنها صورت می گیرد. لذا زمانی که این دانشجویان فارغ التحصیل بیکار می مانند، هر دو سرمایه گذاری به هدر می رود. بر اساس گزارش موسسه تحقیقات توسعه بنگلادش که در ۲۴ مارس ۲۰۲۴ سال جاری منتشر شد، سوالاتی در مورد کیفیت آموزش وجود دارد. در میان بیکاران تحصیل کرده، ۲۸ درصد کسانی هستند که ۳ سال از فارغ التحصیلی آنها ار دانشگاه ملی گذشته است. از این تعداد کسانی که در رشته های علوم سیاسی، تاریخ اسلام، مدیریت کتابخانه، تاریخ، فرهنگ و زبان بنگالی تحصیل کرده اند، بیشترین بیکار را دارند. دلیل بیکاری زیاد در میان فارغ التحصیلان دانشگاه ملی، عدم مهارت آموزی در برنامه های درسی، عدم تسلط بر زبان انگلیسی و ... است.
دکتر بدرالنساء احمد، پژوهشگر اجتماعی هم می گوید" بر اساس تحقیقاتی که در باره آموزش دانشگاهی کرده ایم،از مجموع بیکاران، ۱۲ درصد تحصیل کرده دانشگاهی هستند و این عدد، رقم بالایی است.
پروفسور اس ام امان الله، رئیس دانشگاه ملی بر این عقیده است که:" برنامه های درسی ما مطابق با آموزش فنی یا آموزش حرفه ای نیست. در نتیجه بسیاری از افراد پس از اتمام تحصیلات خود بیکار می مانند. اکنون در حال کار بر روی تغییر برنامه های درسی هستیم. همراه با دورس نظری کارشناسی و کارشناسی ارشد، دانشجو باید مهارت و حرفه ای را در چارچوب آموزش فنی اجباری یاد بگیرد. در کنار این، ابتکارات مختلفی برای افزایش مهارت دانش آموزان و افزایش کیفیت آموزش همراه با افزایش مهارت معلمان بخرج داده شده است. این در حالی است که در گزارش اخیر "اداره آمار بنگلادش" آمده است که تعداد فارغ التحصیلان بیکار در سال ۲۰۱۷، ۴۰۰ هزار و در سال ۲۰۲۲ ، به حدود ۸۰۰ هزار نفر رسیده است.
دکتر زاهد حسین، اقتصاددان ارشد سابق دفتر بانک جهانی داکا می گوید: " بنگلادش دارای جمعیتی جوان است. ولی در ۱۵-۲۰ سال آینده این غلبه جمعیتی جوان تمام خواهد شد. اگر در این مدت از جمعیت جوان و تحصیلکرده استفاده نشود، بعداً این فرصت پیش نخواهد آمد. جوانان تحصیل کرده به دلیل بیکاری قادر به کسب درآمد نیستند و به همین دلیل به دولت هم نمی توانند چیزی پرداخت کنند. در بنگلادش "غلبه جمعیت جوان" به عنوان یک فرصت هدر می روند. علاوه بر این، جوانان تحصیل کرده و بیکار، خطرات اجتماعی ایجاد می کنند. زیرا رویاهایی که آنها در زندگی دارند، در بازار کار محقق نمی شود. بر اساس آخرین گزارش بررسی نیروی کار اداره آمار، بیشترین بخش از جمعیت شاغل، یعنی ۴۷.۱ درصد در موسسات تجاری خصوصی یا سرمایه گذاری مشترک شاغل هستند. تنها ۵.۵ درصد از آنان در موسسات دولتی به عنوان کارمند مشغول به کارند.
در گزارش "کمیسیون کمک هزینه دانشگاهها" آمده است که در حال حاضر، ۵۷ دانشگاه دولتی و ۱۰۸ دانشگاه خصوصی در کشور وجود دارد. تنها حدود ۵۲۰ هزار دانشجو در دانشگاه های دولتی تحصیل می کنند. حدود ۳۴۲ هزار نفر در دانشگاه های خصوصی تحصیل می کنند. سالانه میلیون ها دانشجو از این دانشگاه ها، کالج ها و مدارس دولتی و خصوصی فارغ التحصیل می شوند. سید محمد عبدالفائز، رئیس کمیسیون کمک هزینه دانشگاههای بنگلادش می گوید : " متناسب با تعداد زیاد فارغ التحصیلانی که هر ساله از دانشگاهها فارغ می شوند، شغلی وجود ندارد. دوره های کارشناسی نیز که به دلیل ملاحظات سیاسی در بسیاری از کالج های غیر استاندارد باز شده است فارغ التحصیل دارد، می تواند در این مسئله تأثیر داشته باشد. علاوه بر این، کالج های خصوصی به دلیل حقوق کم معلمان، نمی توانند معلمان با کیفیت و با مهارت را جذب کنند".
کارآفرینان صنعتی می گویند که ما به نیروی انسانی دارای تحصیلات و مهارت های فنی نیاز داریم. ولی هنوز نمی توانیم چنین افراد واجد شرایطی را پیدا کنیم.
نویسنده: حمید الزمان، روزنامه نگار
(روزنامه جوگانتور، یک شنبه، ۳ نوامبر ۲۰۲۴)
نظر شما